Mathieu Ficheroux werd als Matheus Josephus Lambertus Ficheroux op 22 april 1926 in Rotterdam geboren. Hij was een Nederlandse kunstenaar, die werkte als beeldhouwer, glasschilder, schilder, tekenaar, wandschilder, en installatiekunstenaar. Hij wordt beschouwd als een van de toonaangevende Nederlandse kunstenaars uit het tweede deel van de 20e eeuw.
Ficheroux studeerde van 1945 tot 1949 Reclame en Publiciteit aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Rotterdam, waarna hij van 1949 tot en met 1953 docent modefotografie was aan dezelfde academie. In 1955 begon hij als zelfstandig kunstenaar te schilderen, en vanaf 1960 richtte hij zich ook op beeldhouwen. Aanvankelijk maakte hij abstract-expressionistische schilderijen, in de jaren zeventig visualiseerde hij de vergankelijkheid met "beschadigde" schilderijen en in de jaren tachtig volgden ‘’lijnschilderijen’’. Ficheroux is vooral bekend van zijn werk uit de jaren zestig. Hij maakte in die tijd roze en bruine schilderijen, objecten van kunststof en lichtreliëfs (sleeping pieces), waarin erotiek en vervreemding belangrijke thema's waren. Zijn werk wordt gekenmerkt door een zorgvuldig overwogen ontwerp en perfecte uitvoering, waar bewust elementen van vervreemding en beschadiging aan zijn toegevoegd. Als monumentaal kunstenaar maakte hij tal van toonaangevende objecten en muurschilderingen in de openbare ruimte. Zijn werk is een rode draad in de kunstgeschiedenis van de tweede helft van de twintigste eeuw van zijn geliefde stad Rotterdam.
In 1969 kreeg hij de Hendrik Chabot Prijs, een driejaarlijkse kunstprijs voor kunstenaars uit de regio Rotterdam. In 2008 hield het Chabot Museum in Rotterdam een overzichtstentoonstelling van zijn werk. Mathieu Ficheroux overleed in oktober 2003 op 77-jarige leeftijd in zijn woonplaats Rotterdam.
Mathieu Ficheroux
Biografie: